وقتی تصمیم گرفتم ذهنمو خالی کنم نشستم و یک لیست نوشتم . چیزایی که بی خودی بودن و فقط جا اشغال می کردن و غیر از ناراحت کردنم کاره دیگه ای نداشتن،

مثل ناراحت بودن از شخص که سالها ازش دلخور بودم یا فکر کردن به اینکه اگه بخوام فلان چیزو بخرم گرونه و ممکنه کلی بعدش اما و اگر ردیف کنم که بهانه برای خریدش داشته باشم

یا نداشته باشم. تصمیم گرفتم یا بخرم یا نخرم . دیگه به اینکه چه عواقبی داره فکر نکنم . آدم با خریدن یا نخریدن وسیله ای ورشکست یا ثروتمند نمی شه.

یا مثلا فکر کردن به اینکه چه کار کنم فلان کار و نمی تونم انجام بدهم به خودم گفتم تو تمام تلاشتو داری میکنی حالا اگر نشده فلان کار و برسی و بتونی انجام بدی

خب لابد زمانش نرسیده توی این دنیا هر کاری زمان خودشو داره خلاصه که غیر از مواردی که گفتم چندتای دیگه هم بود که الکی جا اشغال کرده بودند

ولی جالبه هر چیو که دور می انداختم دوباره جاش با یه چیزه دیگه پر می شد خنده ام گرفته بود که ما ادمها چقدر پیچیده هستیم و چقدر دوست داریم خودمونو درگیر

این دلمشغولی های کوچیک کنیم تا یه جورایی ذهنمون همیشه درگیر باشه . یک همسایه داریم رفیق فاب مامانم هستش . از بابت بی خیالی و فارغ الکناف بودن پیش ما مثال زدنی بود

مثلا ساعت دوازده ظهر مامان خونشون زنگ می زد که حالش و بپرسه می بینه خانم تازه از خواب بیدار شده بعدش تازه کاشف به عمل میاد که شبش مهمان دارند و هنوز برای شام چیزی

آماده نکرده . یهو صدای مامان میاد که داره میگه زن تو شب مهمون داری تا لنگ ظهر خوابیدی؟ اونم میگه خب یه چیزی درست میکنم با مهمونها می خوریم. یه بار یادمه کوچیک بودم

مامان آش پخت گفت برای همسایه مون ببرم وقتی رفتم مهمون داشتن ،با اصرار خواستند که برم داخل. وقتی رفتم دیدیم مهموناشون بساط شکستن قند پهن کردن و دارن

برای همسایه مون قند می شکنن. حالا مامان من مهمون داشته باشه شب قبل غذاش اماده بود از محالات بود کاری و بزاره زمانی که مهمان داره انجام بده

میخوام بگم حتی این رفتارهای کوچیک این بی خیالی ها در راحتی و ارامش اعصاب خیلی تاثیر داره می تونیم از همین ساده گرفتنا شروع کنیم که دوای خیلی

از بیماری ها و دردهای این روزهای ما هستش.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: